Vidigueira

Villa Romana de São Cucufate

Coordenadas

38º13'21.06"N / 7º50'41.69"O

De martes a domingo

Verano (2 de mayo a 15 de septiembre): martes:
14h30 - 18h30; miércoles a domingo: 10h00 - 12h30 / 14h30 - 18h30
Invierno (16 de septiembre a 30 de abril): martes:
14h00 - 17h30; miércoles a domingo: 10h00 - 13h00 / 14h00 - 17h30.
Cierra las fiestas de 1 de enero, domingo de Pascua, 25 de abril, 1 de mayo,
jueves de Ascensión y 25 de diciembre

Sobre

A Villa Romana de São Cucufate

La villa romana de São Cucufate, clasificada como Monumento Nacional desde 28 de junio de 1947, tuvo una ocupación humana a finales del 4º milenio a.C., ya que se han encontrado artefactos líticos y cerámicas de esa cronología.

La villa romana que se construyó aquí en el siglo I d.C. sufrió una reestructuración a mediados del siglo II d.C. y, en la segunda mitad del siglo IV d.C., tuvo una tercera reformulación. Esta última campaña constructiva quebró el modelo arquitectónico de las dos primeras fases, en la que la pars urbana (casa del propietario) estaba cerrada sobre sí misma y centrada alrededor de uno o más patios interiores. En la última fase se optó por una arquitectura abierta al exterior, desarrollada en dos planos lineares, en los que se daba valor a las fachadas.

Además de la casa del propietario, es significativa la pars rustica (dedicada a la explotación agrícola y ganadera), de la que se conservan estructuras de graneros, bodega, lagares, forja, gallineros, corrales para ganado y cobertizos para almacenar paja o leña.

En la Alta Edad Media se instaló aquí un monasterio dedicado a San Cucufate que, en 1255, fue concedido a los canónigos de San Vicente de Fora de Lisboa. El extremo Norte de la planta baja de la villa se readaptó para albergar la iglesia. Esta fue decorada con pinturas murales, todavía visibles en la actualidad, y se sabe que la pintura del retablo del altar mayor, de finales del siglo XVI o inicios del siglo XVII, es de José de Escobar. Este monasterio fue abandonado durante el siglo XVII, pero su iglesia se mantuvo abierta al culto hasta 1723, fecha de la muerte de su último capellán.

Planta de la DRCAlentejo

Acessibilidades

Prepare la visita

La Villa Romana de São Cucufate dispone de un Centro de Acogida e Interpretación, localizado a la entrada del yacimiento arqueológico, con condiciones de visita para personas con movilidad reducida (sillas de ruedas y cochecitos de bebé).

Teléfono: 284 44 11 13  

Email: s.cucufate@cultura-alentejo.gov.pt

Precio de las entradas:

Adultos – 3€

Séniores e estudantes – 1,5€

Niños hasta 12 años – gratuito

Grupos – hasta 15 personas, 3 € cada; de 16 a 30 personas, 2,5€ cada; 31 a 50 personas, 2€ cada; más de 51 personas, 1,5€ cada.

Movilidad reducida

Accesible a personas con movilidad reducida (sillas de ruedas y cochecitos de bebé), no obstante, el acceso a la capilla y al nivel superior de la villa está condicionado, debido a la existencia de barreras arquitectónicas, como escalones o escaleras.

Se aconseja que los niños estén siempre acompañados por un adulto responsable.

Visitas guiadas

Se realizan visitas guiadas MEDIANTE CITA PREVIA, limitadas a la disponibilidad de guías, y añadiendo 1€ por persona al precio de la entrada.

Galería de video e imágenes

Archivo fotográfico de la DRCAlentejo

Colaboración
Para saber más

Bibliografía y enlaces útiles

Bibliografía

ALARCÃO, Jorge de (1988). Roman Portugal: Gazetteer, Volume II, Fasc. 3 – Évora, Faro & Lagos. Aris & Philips LTD, Warminster, p. 190.

ALARCÃO, Jorge de; ÉTIENNE, Robert; MAYET, Françoise; MANTAS, Vasco Gil; SILLIÈRES, Pierre (1990). Les villas romaines de São Cucufate (Portugal). De Boccard, Paris, 2 vols.

ALARCÃO, Jorge Manuel N.L., ÉTIENNE, Robert e MAYET, Françoise (1995). Os monumentos cristãos da villa de S. Cucufate. In 4ª Reunião de Arqueologia Cristã Hispânica, Lisboa. Institut d’Estudis Catalans, (Monografies de la Secció Històrico-Arqueològica, 4), Barcelona, pp. 383-388.

ALARCÃO, Jorge de (1998). Roteiros da Arqueologia Portuguesa, 5 – S. Cucufate. Instituto Português do Património Arquitectónico (IPPAR), Lisboa.

ALFENIM, Rafael (2001). O Sítio Arqueológico de São Cucufate. In Património / Estudos, n.º 1, Instituto Português do Património Arquitetónico, Lisboa, pp. 68-69.

MARECO, Patrícia (2006). Sítios Arqueológicos e Centros de Interpretação, em Portugal – Alentejo e Algarve. Dissertação de Mestrado apresentada ao Instituto de Ciências Sociais da Universidade do Minho, pp. 128-137.  Disponível em: Consultar Artigo Completo → [Consultado a 20 de março de 2023].